19-jarige Tanisha Franke voor vier jaar naar New Jersey
Dat je als derde van Nederland eindigt op een groot internationaal toernooi is al een prestatie van formaat, maar wat er daarna gebeurde kon ook 19-jarig roeitalent Tanisha Franke zelf moeilijk geloven. Na haar bronzen medaille op het EK indoor-roeien, nam de Amerikaanse Rutgers University via Facebook contact met haar op, voor een studiebeurs van vier jaar. “Ik wist dat ik goed was in roeien, maar dit zag ik toch echt niet aankomen.”
En toch is het zo. Komende augustus ruilt Tanisha haar woonplaats De Kwakel in voor de grote universiteitscampus in New Jersey. Niet alleen haar studie en accomodatie worden vergoed, maar zelfs eten en roeikleding. Ze begint te lachen terwijl ze alles opsomt. “Bijverdienen mag ik daar verder niet, dus ik ben wel al aan het sparen om daar bijvoorbeeld kleding te kunnen kopen.”
“Natuurlijk heb ik wel even getwijfeld”, legt de MDR-roeister uit. “Vanwege vrienden en familie. Maar die zie ik wel weer terug. In de kerst en zomervakantie ben ik sowieso weer hier. Ik denk dat ik ook wel lid blijf bij Michiel de Ruyter en misschien soms een wedstrijd mee kan doen.”
Alle pijlen zijn in ieder geval gericht op Rutgers University. Hoe gaat een schoolweek er daar eigenlijk uit zien? “Je traint twee keer per dag”, legt Tanisha uit. “Eén keer ‘s ochtends rond 6 uur, de andere keer rond vijf uur ‘s middags. En in het weekend natuurlijk. Ondertussen heb je gewoon school, je moet goed blijven presteren. Gelukkig zijn er mentors die je helpen om alles goed in te kunnen delen. Sommige studies hebben overlappende vakken en het niveau ligt daar iets lager, dus misschien dat ik wel twee studies ga volgen. Je moet een beetje ambitieus blijven!”
Tanisha’s fanatisme begon zo’n negen jaar geleden, toen ze met haar moeder toevallig langs de Amstel reed en een roeiboot voorbij zag komen. “M’n moeder wilde dat ik een sport koos en stelde voor om dit eens te proberen. Het was winter, ijskoud, volgens mij regende het zelfs, en ik werd meteen in een Vier gezet. Geen idee wat ik moest doen, ik liep steeds vast dus de rest moest steeds weer wachten. Ik weet oprecht niet waarom ik het nog leuk vond na die eerste keer. En toch wilde ik nog een keer.”
Toen ze later keer op keer de snelste van de club bleek, sloot Tanisha zich ook nog aan bij een Alphens team om meer wedstrijden te kunnen roeien. Met uiteindelijk dus prestigieuze podiumplekken en een volledige scholarship als resultaat. Hoe kom je op dat punt terecht? “Ik denk dat je sowieso altijd realistisch moet zijn”, legt de roeister uit. “Als je weet waar je grenzen liggen, kun je daar op trainen om ze te verleggen. Veel trainen blijft het belangrijkst, maar dat moet wel leuk blijven. Je doet het minstens zeven keer per week, dus daar moet je gemotiveerd voor blijven.”
Met oog op de toekomstmogelijkheden, is het niet moeilijk om te raden waar die motivatie vandaan komt. “Bij Rutgers ga ik twee keer per dag trainen, dus daar kan ik echt goed groeien. Als ik me goed verbeter, is het uiteindelijk misschien wel mogelijk om bij de Nederlandse selectie te komen. Of jullie me over zes jaar op de Olympische Spelen zien? Misschien wel, haha!”
