Aikido kinderexamens derde ronde
De derde reeks kinderexamens waren afgelopen week bij Aikido Groene Hart. Eerst in Woerden, daarna in Vleuten en als laatste de locatie Kamerik. In totaal acht kindergroepen. De techniek van deze reeks was ryotedori tenchi nage. Ingewikkelde namen voor de kinderen om te onthouden allemaal. Later vanaf de jeugd moeten ze straks op afroep de technieken kunnen doen tijdens de examens. Het is mooi om dit nu al te leren aan de kids, maar dat blijkt niet zo eenvoudig. We hebben al een diverse pogingen gedaan om dit voor elkaar te krijgen, maar tot op heden geen succes. Een enkeling wist dan de naam te noemen. Nu dan, een nieuwe poging. Gewoon super vreemd doen. Dat is blijkbaar de ideale oplossing. Die gekte onthouden ze wel op de een of andere manier. Dit keer met armen wijd open gespreid voor de borst als een opera tenor riep ik luidkeels door de dojo: ‘RYOTE DORI!’.
Daarna vroeg ik de kinderen mij na te doen. Hier en daar een bescheiden wat gemompel, maar daar nam ik natuurlijk geen genoegen mee. Na mijn aansporing om er wat meer drama in te doen, ging iedereen goed los. We hebben echt spontaan geschaterd daarna met zijn allen. Vervolgens vroeg ik of iemand film ‘Lion King’ gezien had. Allemaal vingers in de lucht. Daar zitten van die hyena’s in die zo mooi gemeen kunnen lachen. Daarna hardop de techniek: ‘TENCHI NAGE…..’ en daar achteraan dat sluiperige heh-heh-heh-heh, met steeds meer gluiperigheid qua toon naar het einde toe. Nou, dat was een succes. Iedereen wist alle weken daarna nog precies welke techniek we aan het oefenen waren voor deze reeks.
Ik vraag altijd aan de groep wie er wil beginnen met het examen voor de klas. Ze mogen zelf hun uke (aanvaller) kiezen om mee te werken. Er zit haast geen spanning meer in de examens bij Woerden. Het is leuk om te doen. Mijn eigen leraar zegt altijd: als je je ogen wat dichtknijpt en door de kiertjes ziet het er uit als een goede beweging, dan moet je blij zijn bij kinderen. Wat dat betreft zit het wel goed bij deze kleintjes. De meesten kennen de beweging prima. Hier en daar af en toe een voetje verkeerd of de hand andersom, maar met een kleine aanwijzing was dit al snel opgelost voor de klas. Daarna vorderen de groepen snel. De motoriek gaat steeds beter en de wat oudere kinderen ook steeds beter richting de mooie open aikido houding. Donderdag was Vleuten aan de beurt. Tegen de dertig kinderen gingen op voor hun examen. Het zag er allemaal prima uit volgens de leraar John de Jong. Na het examen was er ook daar nog even tijd voor een stukje ontspanning. Assistent leraar Tim werd voor de klas geroepen en moest een blinddoek om en kreeg tussen zijn obi (band) een aantal lapjes stof die twee kinderen om de beurt moesten proberen te pakken. Om Tim te verrassen vroeg de leraar John de Jong of Tim klaar was voor actie en wenkte stiekem met de vinger op zijn mond naar alle kinderen om heel stil om Tim heen te gaan staan; om op zijn teken ineens met z’n aan te vallen. Tim werd zwaar verrast en wist niet meer waar hij het moest zoeken.
Zaterdag had Kamerik de afsluitende ronde waar de examens werden afgenomen door Benjamin Langendoen. Per januari dit jaar is daar een extra groep bijgekomen. Benjamin en Jesse doen het leuk en goed in Kamerik. Gestaag komen er kinderen bij en de dojo wordt steeds steviger. Goed hoor van deze twee gasten. Ze zijn enthousiast, juist ook in hun lesgeven en erg betrokken bij de kids. De avond daarvoor was er een extra workshop voor een kleine jeugdgroep uit Kamerik om eens kennis te maken met aikido. Ook dat was prima bevallen. De mat was haast nog warm, want de volgende ochtend om 09:00 stonden de mini aikoka’s al weer voor de deur. Toen de eerste groep binnen kwam, kon je het al een beetje voelen aan de sfeer, verhaalt Benjamin: ‘De kinderen vonden het stiekem toch nog een beetje spannend ondanks dat ze de techniek vaak genoeg geoefend hadden. Na een leuk beginspel en de warming-up was het dan toch zover. Tijd voor het examen. Iedereen om de beurt. Twee kleine mannen vonden het eigenlijk toch wel spannend. Toen ik er naar vroeg, zei de een stoer van niet, maar zijn maatje gaf het ruiterlijk toe. De tweede groep uit Kamerik had er geen moeite mee. Na het examen deden we hetzelfde eindspel, waarbij de één iemand een blinddoek omheeft en stukjes band onder zijn band gestoken. De rest moet proberen om een stukje band te pakken, zonder te worden getikt door degene in het midden. Dat leverde ook bij ons hilarische momenten op.’ Fijne vakantie allemaal.
Meer informatie
Voor vragen over dit bericht kan contact worden opgenomen met Peter van Lier van Aikido Groene Hart (info@aikidogroenehart.nl).
